Ezhumanthuruthu is a small "thuruthu" ie island situated 8 km west of Kaduthuruthy town. It falls in Kottayam district, the city of letters. It is a densely populated place of Kaduthuruthy Gram Panchayat.The place is also blessed with the presence of the ancient Devi temple Kunnummel Kavil situated on the top of the Ezhumanthuruthu Hill from where you can have a beautiful view of the surrounding places upto the radious of 10 to 15 kilometers.Now this island village which was unreachable without the help of a country boat is connected with well built high ways with Vaikom, Thalayolaparambu, Kaduthuruthy, Muttuchira, Kallara and other places.
Ezhumanthurutu is a beautiful island surrounded by Kariyar and Kalathodu near Kaduthuruthy. Mundattel Velu who was once regarded as a great personality of this area lived here at Puthan Pura house. This house was the shelter for many communist leaders like P. S. Srinivasan, Thalavadi Papachan etc during the pre independence and post independence era. His grand daughter Capt. Sarada, a Child Specialist was the first person to go outside the state for a job and served in the Indian Army and held the position of Captain in the Army hospitals in Ladak, Hyderabad and Kolkatta and from there she went to Kuwait and served there for about fifteen years.
Mundar is a beautiful island located close to Ezhumanthuruthu. Mundar is a beautiful place with a lot of farmland and boat and boat facilities.
This school is established in 1918,Ezhumanthuruthu Government UP School, Education department record shows that the school was officially affiliated in 1921 by Mr. Baker, a British national to provide basic and elementary education to the village folk.
There was no connectivity with other places. The land was surrounded with water hence small kids can't go for their schooling. In the beginning of the 20th century, the place was surrounded by Kariyar, Kalathode and Mathankari river. This place was an island (thuruthu in Malayalam), hence an isolated place; travelling to other places was very difficult.
Primary and basic education was not accessible to the poor downtrodden folk. Untouchability prevailed then. There was a foreign landlord (Mr. Baker) lived in the place looking after the now turned "surplus land" (michabhoomi) alias "sayippin kari". He built a single shed school for providing primary education.
After independence from the Travancore Rajas and British Raj, The school had been taken over by the government of Kerala and classes were run up to 5th standard in a newly constructed building near to the old building. The land had been donated by a generous man popularly known as Parackal Pappu.
He died in 1998. Thereafter in the 1970s there was a popular demand to upgrade the school to Upper primary i.e. up to 7th standard, again shortage of land was an issue. Sri. Godan Namboothirippad donated some land and the upgradation committee of the school purchased the rest to fulfill the need.
എഴുമാന്തുരുത്ത് ഒരു ചെറിയ "തുരുത്ത്" ആണ്, അതായത് കടുത്തുരുത്തി പട്ടണത്തിൽ നിന്ന് 8 കിലോമീറ്റർ പടിഞ്ഞാറ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ദ്വീപ്. അക്ഷരങ്ങളുടെ നഗരമായ കോട്ടയം ജില്ലയിലാണ് ഇത് പതിക്കുന്നത്. കടുത്തുരുത്തി ഗ്രാമപഞ്ചായത്തിലെ ജനസാന്ദ്രതയേറിയ സ്ഥലമാണിത്. എഴുമാന്തുരുത്ത് കുന്നിന്റെ മുകളിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന പുരാതന ദേവീക്ഷേത്രമായ കുന്നുമ്മേൽ കാവിൽ ഇവിടെ നിന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള സ്ഥലങ്ങളുടെ മനോഹരമായ കാഴ്ച ലഭിക്കും. 10 മുതൽ 15 വരെ കിലോമീറ്റർ. ഇപ്പോൾ ഒരു നാട്ടുവള്ളത്തിന്റെ സഹായമില്ലാതെ എത്തിച്ചേരാനാകാത്ത ഈ ദ്വീപ് ഗ്രാമം വൈക്കം, തലയോലപ്പറമ്പ്, കടുത്തുരുത്തി, മുട്ടുചിറ, കല്ലറ തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളുമായി നല്ല രീതിയിൽ നിർമ്മിച്ച ഉയർന്ന പാതകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
എഴുമാന്തുതുരുത്തിനോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന അതിമനോഹരമായ ദ്വീപാണ് മുണ്ടാർ. ഒരുപാട് കൃഷിസ്ഥലങ്ങളും, യാത്ര സൗകര്യമായി വള്ളവും ബോട്ടും ആശ്രയിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മനോഹരമായ പ്രദേശമാണ് മുണ്ടാർ.
1918-ൽ സ്ഥാപിതമായ എഴുമാന്തുരുത്ത് ഗവൺമെൻറ് യുപി സ്കൂൾ വിദ്യാലയം ഗ്രാമവാസികൾക്ക് അടിസ്ഥാനപരവും പ്രാഥമികവുമായ വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുന്നതിനായി ബ്രിട്ടീഷ് പൗരനായ ശ്രീ. ബേക്കർ 1921-ൽ ഔദ്യോഗികമായി അഫിലിയേറ്റ് ചെയ്തതായി വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പ് രേഖ കാണിക്കുന്നു. മറ്റ് സ്ഥലങ്ങളുമായി ബന്ധമില്ലായിരുന്നു.
ഭൂമി വെള്ളത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ടതിനാൽ കൊച്ചുകുട്ടികൾക്ക് സ്‌കൂളിൽ പോകാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയാണ്. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ കരിയാർ, കാളത്തോട്, മത്തങ്കരി നദി എന്നിവയാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട പ്രദേശമായിരുന്നു. ഈ സ്ഥലം ഒരു ദ്വീപായിരുന്നു (മലയാളത്തിൽ തുരുത്ത്), അതിനാൽ ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട സ്ഥലം; മറ്റ് സ്ഥലങ്ങളിലേക്കുള്ള യാത്ര വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസവും അടിസ്ഥാന വിദ്യാഭ്യാസവും പാവപ്പെട്ട ജനവിഭാഗങ്ങൾക്ക് പ്രാപ്യമായിരുന്നില്ല.
അന്ന് തൊട്ടുകൂടായ്മ നിലനിന്നിരുന്നു. "സായിപ്പിൻ കരി" എന്ന വിളിപ്പേരുള്ള "മിച്ചഭൂമി" (മിച്ചഭൂമി) പരിപാലിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ഒരു വിദേശ ഭൂവുടമ (മിസ്റ്റർ ബേക്കർ) താമസിച്ചിരുന്നു. പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുന്നതിനായി അദ്ദേഹം ഒരൊറ്റ ഷെഡ് സ്കൂൾ നിർമ്മിച്ചു. തിരുവിതാംകൂർ രാജാക്കന്മാരിൽ നിന്നും ബ്രിട്ടീഷ് രാജിൽ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയ ശേഷം, സ്കൂൾ കേരള സർക്കാർ ഏറ്റെടുക്കുകയും പഴയ കെട്ടിടത്തിന് സമീപം പുതുതായി നിർമ്മിച്ച കെട്ടിടത്തിൽ അഞ്ചാം ക്ലാസ് വരെ ക്ലാസുകൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു.
പാറക്കൽ പപ്പു എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഉദാരമനസ്കനാണ് ഭൂമി ദാനം ചെയ്തത്. 1998-ൽ അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു. അതിനുശേഷം 1970-കളിൽ സ്കൂൾ അപ്പർ പ്രൈമറി ആക്കി അതായത് ഏഴാം ക്ലാസ് വരെ ഉയർത്തണമെന്ന ജനകീയ ആവശ്യം ഉയർന്നിരുന്നു, ഭൂമിയുടെ ദൗർലഭ്യം വീണ്ടും ഒരു പ്രശ്‌നമായി. ശ്രീ. ഗോദൻ നമ്പൂതിരിപ്പാട് കുറച്ച് സ്ഥലം ദാനം ചെയ്യുകയും ബാക്കി തുക സ്‌കൂളിന്റെ അപ്‌ഗ്രേഡേഷൻ കമ്മിറ്റി വാങ്ങുകയും ചെയ്തു.
കടപ്പാട്: Wikipedia ഫോട്ടോ കടപ്പാട് : Akp Ezhumanthuruthu
